Lubeniq

Rreth orës 7 në mëngjes, pjesëtarët e formacionit të njohur si Çakejtë, i cili ishte pjesë e DUT 177-të
Peja, vartës ndaj Brigades së 125-të të Motorizuar të Ushtrisë së Jugosllavisë, bashkë me pjesëtarët të Mbrojtjes Territoriale, kanë hyrë në fshatin Lybeniq dhe, të ndarë në grupet katëranëtarëshë, kanë filluar të dëbojnë civilët nga shtëpitë. Shpejt ishin mbledhur disa qindra banorë para xhamisë së fshatit. Aty ushtarët i kanë mbajtur rreth 50 burra, ndërsa grave dhe fëmijëve u urdhëruan të nisen drejt Shqipërisë.

Një ushtar i pyeti burrat të ndarë se kush ka djegur shtëpitë e shqiptarëve në rrethinë. Një banor, i cili qëndronte më afër, u përgjigj se këtë ka bërë policia, pas së cilës ushtari e vrau në vend me shtëna nga armë automatike.

«E ke vrarë njeriun, pa i dhënë ta përfundojë fjalinë», guxoi të thotë njëri nga grupi i civilëve.

«Ti do të më thuash se kë do ta vras», ashpër iu përgjigj ushtari, e pastaj e qëlloi edhe atë me disa plumba.

Pastaj, duke kungjeruar «nëna shqiptare», të gjithë civilëve u kishte qenë urdhëruar që të shtrihen në tokë. Ushtarët hapën zjarr mbi ta, që zgjati për disa minuta. Pas kësaj shkonin nëpër masë të trupave për të vrarë ata që ende ishin duke treguar shenja të jetës.